Nos resultaba muy interesante hacer un pequeño artículo sobre la utilización de las gafas 3D, debido al avance de esta tecnología en los últimos tiempos.  En una sociedad como la nuestra donde el ocio con tecnologías de proyección 3D cobra tanto interés, se hace casi imprescincible tener una visión estereoscópica de calidad.

Primero te explicamos de forma rápida en qué consiste la visión en tres dimensiones y cómo funcionan las gafas que se utilizan para ver las películas 3D en cines y los nuevos televisores 3D.

Visión en tres dimensiones:  Nosotros vemos en tres dimensiones, o sea, tenemos visión en relieve o en profundidad, debido a que vemos con dos ojos.  Un mismo objeto lo vemos de forma un poco diferente con un ojo y con el otro.  El cerebro recibe esas dos imágenes «parecidas» y las fusiona para que se vean como una sola.  Esto nos ayuda a calcular las distancias, de ahí que también la llamemos visión en profundidad o en relieve.

¿Cómo funcionan las gafas 3D en el cine?  El concepto es similar al de la visión del ser humano.  La imagen de la película está «duplicada» y con las gafas lo que se consigue es ver una de las imágenes con uno de los ojos y ver la otra imagen con el otro ojo.  Después, el cerebro hace su trabajo y fusiona esas dos imágenes parecidas como una sola.

Para dar la sensación de que un objeto está más cerca o más lejos, se juega con las distancias entre las dos imágenes: cuanto más distancia hay entre las dos imágenes, más cerca nos parecerá que está el objeto.  ¡Así de fácil!

¿SABÍAS QUE NO TODO EL MUNDO PUEDE VER UNA PELI EN 3 DIMENSIONES?

Se calcula que en torno a un 8% de la población no tiene visión estereoscópica, o sea, no puede ver en relieve.  Esto puede deberse a estrabismos no diagnosticados, ambliopías (ojo vago), anisometropías (diferencias grandes de graduación entre ambos ojos), etc.  Además, un porcentaje muy alto de estas personas no lo sabe.

Por este motivo hay personas que aunque se pongan unas gafas 3D, nunca podrán ver en el cine una película en 3 dimensiones.  Si tienes problemas para ver las películas en 3D en el cine o el televisor, ponte en contacto con nosotros para realizarte un examen visual completo y poder diagnosticar tu problema visual.

Si quieres completar esta información te invitamos a que visites la sección Test de visión estereoscópica, donde podrás comprobar por ti mismo el nivel de tu visión estereoscópica.

Antonio M. Sanluís
Óptico-optometrista col. núm. 12989

Si este artículo te resulta interesante, no dudes en compartirlo.Resultábanos moi interesante facer un pequeno artigo sobre o uso das gafas 3D, debido ao avance desta tecnoloxía nos últimos tempos.  Nunha sociedade coma a nosa onde o ocio con tecnoloxías de proxección 3D cobra tanto interés, faise case imprescincible ter unha visión estereoscópica de calidade.

Primeiro explicámosche de forma rápida en qué consiste a visión en tres dimensións e cómo funcionan as gafas que se utilizan para ver as películas 3D en cines e nos novos televisores 3D.

Visión en tres dimensións:  Nós vemos en tres dimensións, ou sexa, temos visión en relevo ou en profundidade, debido a que vemos con dous ollos.  Un mesmo obxecto  vémolo de forma un pouco diferente cun ollo e co outro.  O cerebro recibe esas dúas imaxes “parecidas” e xúntaas para que se vexan coma unha soa.  Isto axúdanos a calcular as distancias, de aí que tamén a chamemos visión en profundidade ou en relevo.

¿Como funcionan as gafas 3D no cine?  O concepto é similar ao da visión do ser humano.  A imaxe da película está “duplicada” e coas gafas o que se consegue é ver unha das imaxes cun dos ollos e ver a outra imaxe co outro ollo.  Despois, o cerebro fai o seu traballo e funde esas dúas imaxes parecidas coma unha soa.

Para dar a sensación de que un obxecto está máis preto ou máis lonxe, xógase coas distancias entre as dúas imaxes: canta máis distancia hai entre as dúas imaxes, máis cerca nos parecerá que está o obxecto.  ¡Así de fácil!

¿SABÍAS QUE NON TODO O MUNDO PODE VER UNHA PELI EN 3 DIMENSIÓNS?

Calcúlase que ao redor dun 8% da poboación non ten visión estereoscópica, ou sexa, non pode ver en relevo.  Isto pode deberse a estrabismos non diagnosticados, ambliopías (ollo vago), anisometropías (diferenzas grandes de graduación entre ámbolos ollos), etc.  Ademais, unha porcentaxe moi alta destas persoas non o sabe.

É por este motivo polo que hai persoas que anque se poñan unhas gafas 3D, nunca poderán ver no cine unha película en 3 dimensións.  Se tes problemas para ver as películas en 3D no cine ou no televisor, ponte en contacto con nosoutros para realizarche un exame visual completo e poder diagnosticar o teu problema visual.

Se queres completar esta información invitámoste a que visites a sección Test de visión estereoscópica, onde poderás comprobar por ti mesmo o nivel da túa visión estereoscópica.

Antonio M. Sanluís
Óptico-optometrista col. núm. 12989

Se este artigo te resulta interesante, non dubides en compartilo.